ธรรมมะที่จำเป็นต่อชีวิต

วันอังคารที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2554

มนุญฺญเมว ภาเสยฺย
ควรกล่าวแต่วาจา ที่น่าพอใจ

ขนฺติ พลํ ว ยตีนํ
ความอดทน เป็นกำลัง ของนักพรต

วาจํ ปมุญเจ กุสลํ นาติเวลํ
ไม่ควรเปล่งวาจาที่ดี ให้เกินแก่ควรกาล

เป็นเมืองกรุง ทุ่งนา หรือป่าใหญ่
ทางมาไป ครบครัน ธัญญาหาร
มีคนดี ที่ศึกษา พยาบาล
ปลอดภัยพาล ควรอยู่กิน ถิ่นนั้นแล.

โภคา สนฺนิตยํ ยนฺติ วมฺมิโกวูปจียติ
ค่อยๆ เก็บรวบรวมทรัพย์ ดังปลวกก่อจอมปลวก

เปล่งวจี สัจจะ นวลละม่อม
กล่าวเกลี้ยกล่อม ไพเราะ กาลเหมาะสม
เจือประโยชน์ เมตตา ค่านิยม
รื่นอารมณ์ ผู้ฟัง ดังเสียงทอง.

ไม่พองลม ก้มหัว เจียมตัวด้วย
มรรยาทสวย นิ่มนวล สิ้นส่วนแข็ง
เหมือนงูพิษ ถอดเขี้ยว หมดเรี่ยวแรง
ยามแถลง นอบน้อม พร้อมใจกาย.